Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

13) Συλλογισμός με υπερβολή


Η μεσότητα στο συλλογισμό

- Στους συλλογισμούς που γράφουμε στις παραδειγματικές παραγράφους μας , είναι ανάγκη να κρατάμε όσο το δυνατό περισσότερο το μέτρο και να αποφεύγουμε  τις υπερβολές.

Α) Θα παραθέσω παρακάτω μια παράγραφο από το μπλοκ ενός φιλόλογου και θα τη σχολιάσω στο τέλος:


Θεματική περίοδος
 Ανάμεσα στον αθλητισμό και στον πρωταθλητισμό υπάρχουν πολλές και σημαντικές διαφορές.
Λεπτομέρειες:
α’ μέλος
Ο αθλητισμός έχει άμεση σχέση με την υγεία του ανθρώπου, πνευματική και ψυχική’ συντελεί στην καλή λειτουργία του οργανισμού και ψυχαγωγεί τον αθλούμενο.
Συμβάλλει, επίσης, στην  όξυνση της σκέψης, στην κοινωνικοποίηση του αθλούμενου, στη σύσφιγξη των σχέσεων και στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
β’ μέλος
Αντίθετα, ο πρωταθλητισμός  είναι παραφθορά του αθλητικού ιδεώδους. Η εθνική, ή η παγκόσμια πρωτιά, η ικανοποίηση των απαιτήσεων του χορηγού ή του κράτους, η ανταγωνιστική νοοτροπία υπεροχής με κάθε μέσο εξωθούν τον αθλητή σε ενέργειες και μέσα που δε συνάδουν  με το πνεύμα του αθλητισμού. Η χρήση απαγορευμένων ουσιών και οι εξοντωτικές μέθοδοι προπόνησης, ο αμείλικτος ανταγωνισμός επικράτησης όχι μόνο αθλητών ή ομάδων, αλλά κρατών, ο φανατισμός και η βία που υπάρχουν σε τέτοιες καταστάσεις εκφυλίζουν τον αθλητισμό.
κατακλείδα
Ένα χάσμα, λοιπόν, που φαίνεται αγεφύρωτο, χωρίζει τον αθλητισμό από τον πρωταθλητισμό.


ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ:
1) Νομίζω η άποψη ότι «ο πρωταθλητισμός είναι παραφθορά του αθλητικού ιδεώδους» είναι με υπερβολή, γιατί παραγνωρίζει ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου ο πρωταθλητισμός γίνεται με όλους τους κανόνες τους αθλητισμού, και επομένως σ’ αυτές τις περιπτώσεις όχι μόνον δεν παραβιάζεται το αθλητικό ιδεώδες αλλά αντίθετα εξαίρονται οι δυνατότητες της ανθρώπινης θέλησης και προσπάθειας.
2) Η διατύπωση κατά συνέπεια, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, θα έπρεπε να είναι διαφορετική: πχ,
«-Θεματική πρόταση/περίοδος: Ανάμεσα στον αθλητισμό και στον πρωταθλητισμό υπάρχουν μερικές φορές  πολλές και σημαντικές διαφορές.
 Α΄ μέρος σύγκρισης : Ο αθλητισμός έχει άμεση σχέση με την υγεία του ανθρώπου, πνευματική και ψυχική’ συντελεί στην καλή λειτουργία του οργανισμού και ψυχαγωγεί τον αθλούμενο. Συμβάλλει, επίσης, στην  όξυνση της σκέψης, στην κοινωνικοποίηση του αθλούμενου, στη σύσφιγξη των σχέσεων και στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Β΄ Μέρος σύγκρισης- Αν αντίθετα, γίνεται από τον αθλητή ή την αθλήτρια παραβίαση των κανόνων, και ιδίως χρήση απαγορευμένων ουσιών, μόνο και μόνο για να πάρει την πρώτη θέση, τότε εκφυλίζεται και καταστρέφεται η ιδέα του αθλητισμού.
Κατακλείδα: σε τέτοιες περιπτώσεις βέβαια υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ αθλητισμού και πρωταθλητισμού».  

Β) (Προσθήκη 11/1/2012): Στο συλλογισμό που αναφέρει το βιβλίο Έκφραση-Έκθεση "Ο τάδε κλέβει στο παιχνίδι Μονόπολη, άρα είναι αναξιόπιστο πρόσωπο" επίσης υπάρχει υπερβολή. Σ' αυτόν η υπερβολή είναι στον χαρακτηρισμό . Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αναξιόπιστο ένα πρόσωπο επειδή κλέβει στο παιχνίδι Μονόπολη, θα το χαρακτηρίσεις ζαβολιάρη.
- Αναξιόπιστος είναι "πολύ βαριά κουβέντα" κατάλληλη μόνο για σοβαρές περιπτώσεις. Πχ ξέρεις ότι ο τάδε δεν επιστρέφει τα χρήματα που δανείζεται από τους φίλους του, ή ξέρεις και έχεις μάρτυρες ότι διαδίδει σε τρίτους τα μυστικά που του εμπιστεύεται ένας φίλος του, οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να τον χαρακτηρίσεις ως αναξιόπιστο και πάλι όμως με κίνδυνο να σε σύρει στα δικαστήρια για συκοφαντία (γι' αυτό πρέπει να έχεις μάρτυρες και στοιχεία).   
- Νομίζω ότι το σχολικό βιβλίο πρέπει να διατυπώσει διαφορετικά αυτόν το συλλογισμό, πχ "Το άτομο που κλέβει σε ένα παιδικό παιχνίδι το λέμε ζαβολιάρη. Ο τάδε κλέβει στο παιχνίδι Μονόπολη, άρα είναι ζαβολιάρης". 
========

Τα ιστολόγιά μου